.nostos.
vakti geldi, dönüyoruz!
gidişimiz gibi, dönüşümüz de karanlık bir kış gecesinde
kat ettiğimiz yola dönüp bakmaya yok mecalimiz
işte buradayız ve şu anda: hatırladıklarımız bize pusula
rüzgârda salınan sokak lambaları geçmekteyiz, devrilmekte kararsız
kediler hırsızlığın suçluluğuyla kuytulara saklanmakta
martılar çıktıkları yerde ıskarta
asfalt ziftten kara, gölgeler gereğinden uzunken göğün rengi mora çalmakta
evine yol alan o ayak sesleri bizim!
omuzlarımızda başımızdan geçenlerin yükü, omuzlarımız yıkık.
sırtımıza eğreti tutunan paltomuza rağmen içimizde kendisiyle harlanan bir ateş
onca fırtınaya rağmen sımsıkı sarıldığımız belirsiz bir umut
eller yıpranmış, eller yumruk, yumruklar bize dönük
eskiden kendimizi bildiğimiz bu yerde şimdi birer yabancıyız, kalanlarsa “başkaları”
esas varınca kaybolacağız; bulunca terk edeceğiz kendimizi
sonra bir eşiğe düşüp, bir beşiğe gireceğiz
gittiğimiz yeri görmek, bildiğimizden dönmek, kendimizi sezmek için
.artimu.
sizleri “nostos” temalı yeni sergisiyle dönüş yoluna davet ediyor.
oyuna katılın!
prof. dr. özlem oğuzhanküratör
